tag:blogger.com,1999:blog-36473504.post3740139268353965732..comments2023-10-06T13:43:03.403+05:30Comments on Iravatee अरुंधती: शोलेची आगiravatee अरुंधती kulkarnihttp://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-91095806977262761272010-04-20T19:32:48.558+05:302010-04-20T19:32:48.558+05:30हा हा हा .... अपर्णा.... अगं मी सुध्दा सीटखाली लपू...हा हा हा .... अपर्णा.... अगं मी सुध्दा सीटखाली लपून बसायचे मारामारी चालू असली की स्क्रीनवर! किंवा रडत बसायचे!! :-) प्रतिसादाबद्दल थांकू!iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-19820254089065432592010-04-20T12:03:29.947+05:302010-04-20T12:03:29.947+05:30'शोले' मी गब्बर आला की डोळे गच्च मिटुन राह...'शोले' मी गब्बर आला की डोळे गच्च मिटुन राहायची इतकंच आठवतंय...शेवटी आता कधीतरी नीट पाहिला शांतपणे...अपर्णाhttps://www.blogger.com/profile/08007287417874270051noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-83705794439832110532010-04-17T14:53:46.087+05:302010-04-17T14:53:46.087+05:30धन्यवाद गं प्राजक्ता.... अमिताभच्या प्रत्येक '...धन्यवाद गं प्राजक्ता.... अमिताभच्या प्रत्येक ''हिट'' पिक्चरसोबत आठवणींचा खजिना आहे नुसता.... अमिताभ म्हणजे फुलटू करमणूक हे समीकरण होतं एकेकाळी... म्हणूनच आजही ह्या वयात तो प्रेक्षक खेचून आणतो... :)iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-5941176684501122442010-04-17T02:18:33.504+05:302010-04-17T02:18:33.504+05:30मस्तच आहे हा अनुभव.
"कस्मे वादे' चित्रपट...मस्तच आहे हा अनुभव. <br />"कस्मे वादे' चित्रपट मी लहान असताना बाबांसोबत पाहिला होता. या चित्रपटातील पहिला अमिताभ विजयेंद्र घाटगेच्या हातून चाकू लागून मरतो असे दृष्य आहे. ते पाहून मी एवढ्या जोरात भोकाड पसरले होते की बस्स. (असे बाबा मला नेहमी सांगतात) मग बाबा मला घेऊन बाहेरच्या पॅसेजमध्ये समजूत घालत बराच वेळ फिरले. त्यानंतर दुसऱ्या अमिताभची "एन्ट्री' झाल्यानंतर ते पुन्हा जागेवर येऊन बसले आणि मला अमिताभ जीवंत असल्याचे त्यांनी दाखविले. माझे रडणे गायब. अजूनही "कस्मे वादे' पाहताना हा किस्सा हमखास आठवतो.<br />हा अमिताभचा करिष्मा दुसरे काय?prajktahttps://www.blogger.com/profile/07397457558324852323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-64702243057673257722010-04-16T20:34:12.031+05:302010-04-16T20:34:12.031+05:30धन्यवाद महेंद्र! गाईड तर माझाही आवडता.... आणि त्या...धन्यवाद महेंद्र! गाईड तर माझाही आवडता.... आणि त्यातील गाणी.... उफ्फ्फ! :-)iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-31148894333758364582010-04-16T19:53:45.834+05:302010-04-16T19:53:45.834+05:30खरंच मस्त झालय .. प्रसंग समोर उभा केलाय.शोले, गाईड...खरंच मस्त झालय .. प्रसंग समोर उभा केलाय.शोले, गाईड आणि अलबेला - (भगवानचा बरं नाही तर तुम्हाला त्या खुळ्या गोविंदाचा वाटेल )तर मला तर पाठ आहेत. ऑल टाइम फेवरेट्स..Mahendrahttp://kayvatelte.wordpress.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-87011171699457252662010-04-16T18:10:56.842+05:302010-04-16T18:10:56.842+05:30आनंद, ब्लॉगवर आपलं स्वागत व प्रतिसादाबद्दल धन्स!:-...आनंद, ब्लॉगवर आपलं स्वागत व प्रतिसादाबद्दल धन्स!:-)iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-78359956073488311332010-04-16T18:09:18.573+05:302010-04-16T18:09:18.573+05:30विद्याधर, काळजी करू नका.... मी हातात असलेला रुमाल/...विद्याधर, काळजी करू नका.... मी हातात असलेला रुमाल/ चादर/ आईचा पदर/ स्कर्टचा बोंगा....मिळेल ते तोंडात कोंबून, डोळ्यांत प्राण आणून हुंदके दाबत असे सीन्स पाहिलेत..... आणि टेन्शन दूर झाल्यावर आपल्याला कसं येडं बनवलं गेलंय याची होणारी जाणीव! ;-)iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-7688836468939168762010-04-16T18:06:06.541+05:302010-04-16T18:06:06.541+05:30कांचन, खरंच लहानपणी खरे आणि आभास यांच्यातला फरकच क...कांचन, खरंच लहानपणी खरे आणि आभास यांच्यातला फरकच कळत नाही! मोठेपणी तरी तेवढा कुठे कळतो म्हणा! ;-) तुझा मुकद्दर बच्चन लेख नक्की वाचेन! मला पण तो शेवट आवडला नव्हता.... अगदी पातेलं भर रडले होते तेव्हा! हा हा हा.... असो! प्रतिसादाबद्दल धन्स!iravatee अरुंधती kulkarnihttps://www.blogger.com/profile/03709173291615421672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-14919980834966275062010-04-16T17:53:30.886+05:302010-04-16T17:53:30.886+05:30हे..हे...मस्तच...हे..हे...मस्तच...आनंद पत्रेhttps://www.blogger.com/profile/15589156020472585874noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-15728235259922202922010-04-16T16:56:13.047+05:302010-04-16T16:56:13.047+05:30हाहाहा..हि पोस्त वाचून माझी लहानपणाची आठवण ताजी झा...हाहाहा..हि पोस्त वाचून माझी लहानपणाची आठवण ताजी झाली..मी लहान होतो तेव्हा 'जंजीर' सिनेमात अमिताभला रुळावर टाकतात तेव्हा टेन्शनमध्ये यायचो आणि त्याला प्राण बाजूला ओढतो तेव्हा जीवात जीव यायचा...THEPROPHEThttps://www.blogger.com/profile/00764159912943187378noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-36473504.post-12502149147937298462010-04-16T16:27:22.198+05:302010-04-16T16:27:22.198+05:30अगदी जिव्हाळ्याचा चित्रपट आहे हा. एक एक फ्रेम, एक ...अगदी जिव्हाळ्याचा चित्रपट आहे हा. एक एक फ्रेम, एक एक संवाद पाठ आहे. तुमच्या बहिणीसारखंच मलाही बच्चनच्या मरण्याचं वाईट वाटलं होतं पण ते मुकद्दर का सिकंदरच्या वेळेस. त्याची आठवण मी ’अब तक बच्च्नच’ (http://www.mogaraafulalaa.com/2009/10/blog-post_07.html) या लेखात लिहिली आहे. शोले म्हणजे चित्रपटसृष्टीतील मैलाचा दगड समजला जातो. कथा, पटकथा, संवाद, संगीत, दिग्दर्शन अगदी सर्वच बाबतीत. या शोलेचे तीन निरनिराळे शेवट होते, त्यातील दोन शेवटांमधे बच्चन मरताना दाखवलाय. सुरूवातीला शोले बच्चन जिवंत आहे, असा शेवट दाखवला होता, पण तो लोकांना पटला नाही मग शेवटा बदलला.Kanchan Karai (Mogaraafulalaa)https://www.blogger.com/profile/17525604056593782018noreply@blogger.com